Het is tweede kerstdag. De eerste vierde ik met mijn gezin en hun families. Deze is van mijn vriendin, mijn kat, en ik. Zij ligt in bad met een glitterbruisbal, de kat zit in de boekenkast. We eten MCDonalds, omdat het nu vegetarische burgers heeft, de kat krijgt iets met schol en garnaal. Ik wou vooral dat ik me niet opgejaagd en schuldig voelde, maar gewoon ongelukkig. Dat het 2019 was en we wel verder zouden zien. Morgen mag ik weer naar werk, het is bijna een bevrijding, ik hou mijn mond voor zolang het duurt en tel tot tien.
Gerelateerde berichten
Band
Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na…
Homoscheiding
De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket…