Werken tussen kerst en oud-en-nieuw is anders. Het is rustig. Ik krijg een hoop kerstverhalen en koffie. Af en toe bewaak ik in mijn eentje de grote, stille afdeling. Ik bel met wat service-afdelingen om te zien of er nog iemand zit, en herken vertrouwde stemmen, mensen van wie ik eigenlijk al wist dat als er een antwoord was, die van hen zou komen. Zelfs de weg naar huis is stil. De twee treingenoten die nog van Amsterdam naar Rotterdam gaan. De witte kat bij de garage, die vandaag niemand heeft gezien. Ze hoopt dat ik haar eten breng, misschien.
Gerelateerde berichten
Band
Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na…
Homoscheiding
De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket…