Werken tussen kerst en oud-en-nieuw is anders. Het is rustig. Ik krijg een hoop kerstverhalen en koffie. Af en toe bewaak ik in mijn eentje de grote, stille afdeling. Ik bel met wat service-afdelingen om te zien of er nog iemand zit, en herken vertrouwde stemmen, mensen van wie ik eigenlijk al wist dat als er een antwoord was, die van hen zou komen. Zelfs de weg naar huis is stil. De twee treingenoten die nog van Amsterdam naar Rotterdam gaan. De witte kat bij de garage, die vandaag niemand heeft gezien. Ze hoopt dat ik haar eten breng, misschien.
