Het strand is extreem fotogeniek. Ik blader door foto’s waarin meeuwen opstijgen tegen een vlammende lucht. Foto’s waarin kleine schepen of vliegers precies het laatste gouden zonlicht vangen. Foto’s waarop je mijn uitgestrekte benen en een glas rosé ziet staan tegen de oranjeroodgeelroze bestreepte lucht, een echte ansichtkaart. Mooi, maar toch niet half zo sterk als deze. Het jongetje dat met een voetbal, luttele seconden na het nemen van de ansichtkaartwaardige foto, precies het gezellige glas omtrapte. Hij liet mij met wijn tot in mijn oren achter. En stikkend van de lach. Dit vertelt een verhaal, zelfs zonder honderd woorden.
