Ik liep bijna tegen een man op, op straat. Ik stopte om achter mijn vriendin te schuiven, zij stopte ook en we stonden daar. Hij liep bijna tegen me aan. Als ik er na een kwartier nog over praat vraagt mijn vriendin zich terecht en oprecht af waarom dit me zo raakt. We kijken elkaar aan. ‘Oh ja,’ zucht ik, ‘ik was het alweer vergeten’. Voor iemand met sociale angst is tegen iemand aan botsen de hel. Ik vergeet vaak dat ik om voor anderen vreemde dingen van slag raak. Voor mij is het leven met deze angsten heel normaal.
