Ik ga langs Sundays, laat mijn pas zien, mijn huid scannen, de verbaasde uitroep ‘veel pigment voor een blondine’ langs me heen glijden en stap de zonnebank onder. Je krijgt er rimpels, huidkanker en een oranje gloed van. Ik vind het verschrikkelijk om mijn huis te verlaten. Na elke verhuizing moet ik me hiertoe zetten, elk jaar moet ik mezelf weer dwingen om mijn bed lang genoeg uit te gaan voor een kwartiertje grillen. Maar ik heb het gered. Mijn lijf en hoofd geloven tegen beter weten in dat ik in Portugal ben. Daar kan mijn daglichtlamp gewoon niet tegenop.
