Vorig jaar rond deze tijd, toen ik geen stukjes schreef om woorden te geven aan hoe ik leef, voelde ik me een schroef die steeds strakker werd vastgedraaid in een houten plaat. En dat terwijl het mijn levenslange ambitie is om ervan los te komen. De meeste dagen voelde ik zonder reden stress en angst. Geen jaar waar je op je sterfbed op terugkijkt en denkt: wat heb ik toch lekker geleefd. Dat wil ik niet meer. Ik schroef mezelf draai na draai los. Ook dat betekent angst en stress, maar ooit ga ik heel trots terugkijken naar zomer 2022.
