Ik kom met een aantal disclaimers en de winter is de sterkste. Ik kan me verschillende gesprekken met nieuwe liefdes herinneren, waarop ik notoir antwoordde op “je bent zo leuk,” met “wacht maar tot het winter wordt.” Tegenwoordig heb ik mijn zelfvervullende voorspelling gemoderniseerd naar ‘winter is coming’. Ik slik de voorwaarden half in. Toch voel ik de behoefte dit te zeggen nog, hoewel ik weet, in de winter ben ik ook leuk. Alleen meer teruggetrokken. “‘Volgens mij vraag je ‘als ik moe en grumpy word in de winter, ga je dan bij me weg?’ “ zegt ze. En dan, “Nee.”
