Ik rommel wat op de laatste dag voor mijn kerstvakantie. Nuttige dingen, maar met een heel hoog karweitjesgehalte. Ik heb respect voor mensen wiens dagelijkse werk dit is, niet alleen omdat ze me vaak ontlasten en er nog plezier in hebben ook. Maar omdat ik weet dat ik niet functioneer zonder mensen met een structurele, meer planmatige aard Ik ben godzijdank naast bedenker soms een beetje uitvoerder, anders zou geen van mijn dromen landen. Maar ik stop er mee zodra het routine wordt. Behalve dan met dit dagboek. Ik schrijf al maanden, maar ik ben nog niet aan vakantie toe.
