Ik sleep mijn kerstpakket met moeite mee naar huis en haal nog even de brievenbus leeg. Fysieke post moet bij ons altijd op zijn beurt wachten, met kerst zelfs nog ietsje langer. We hebben niet zo’n boodschap aan kaarten. Mijn huishomo pakt mijn pakket uit. Het wordt al snel ‘ons pakket’, en niet veel later zijn eigendom. Niet dat ik daar moeite mee heb. De meeste dingen zijn kookgerei en gaan rechtstreeks naar hem, als only gay in the kitchen. Ik bekijk de enige twee kerstkaarten van dit jaar en moet lachen. Dit is een boodschap die ik waarderen kan.
