Mijn kat zit voor de tweede keer in twee dagen achter de theedoos aan. ‘Wat heeft ze toch?’ moppert mijn vrouw als de bak met een klap de grond raakt. Katten zijn geen theeliefhebbers, maar sommige dingen kunnen ze niet weerstaan. Ik herinner me vaag een heel ander huis uit een erg grijs verleden. Een nachtpil was opengebroken, de hele vloer werd enthousiast aan stukken gekrabd. Ik grabbel de theedoos van de grond. Iets met kamille, zoethout en inderdaad, de wortels van Valeriaan. Ik snap zo’n verlangen wel, ik smacht soms met haar mee. Vanavond niet, vanavond drink ik thee.
