Het is een goede vrijdag. We hebben onze campingstoelen neergezet bij het meer, omdat het balkon te heet is. Een luxeprobleem. Ik zit voor de stoel tussen de eendenpoep in het gras, en lees binnen een uur of vier een boek over autisme uit. Mijn laatste psycholoog opperde eens autisme, maar ik ben daar nooit …
Ik zat in de tram op zo’n invalidestoel voor me uit te staren. Tot ik bij een volle halte kwam en me bedacht dat ik me vandaag best valide voelde. Dus zeeg ik neer op een stoelencluster dat door mijn medetramgenoten was gemeden, waarschijnlijk vanwege de troep. ‘Lege medicijnenstrips’, classificeer ik met een korte blik. …
Gisteren ontvingen we een pakketje van #heyhetisoke, met prachtige t-shirts. Mijn vriendin is als een echte influencer op de steiger gaan staan met het shirt aan. Ik maakte daar wat knullige foto’s van, want ik heb vele talenten, maar fotograferen is er niet een van. Mijn shirt belandde op mijn bureaustoel, waar ik na de …
Het is precies zes maanden nadat we zijn ingetrokken in dit huis. We hadden niet meer dan een tas met de hoogst noodzakelijke spullen. Op de eerste dag werden stoelen en een matras geleverd. Daar zaten we, in die stoelen, voor het adembenemende uitzicht. In een leeg huis. We wisten dat het een niet-aflatende stroom …
Speciaal voor iedereen die zich afvraagt of mijn neiging tot knuffelen zich enkel uitstrekt tot nieuwe meubels; het antwoord is een duidelijk nee. Buiten mijn huis knuffel ik levende organismen, zoals padden, bomen en graszoden, maar soms ontsnappen ook stoelen, gebouwen, of in dit geval een brug, niet aan mijn grijpgrage armen. Freud zou hebben …
Ik schuif ongemakkelijk in de knallende stoel. Roer nog maar een keer in de cappuccino. De aardige bankmevrouw vraagt allerlei gegevens aan mijn vriendin. Ze kunnen mensen nog niet identificeren zonder ze voor zich te zien, anders was ik hier niet. Mijn gedachten vluchten over andere banken, eerdere gezamenlijke rekeningen. Ik was altijd al bang, …
Voor de Pride gaan we bij de kapper langs. Eentje die we kennen, want wisselen van kapper is net zoiets als wisselen van supermarkt; je zoekt je een ongeluk en vindt toch niet wat je wil hebben. Eenmaal op de stoel vlieg ik in volle vaart door de smalltalk heen. De kapster houdt net zoveel …
De voorstelling van Sara Kroos heet ‘zonder verdoving’. Hij gaat over depressie, psychosen, zelfmoordneigingen. Ik ga er zonder verdoving heen. Dat kan, want lachen geeft toegang tot een paar van de sterkste natuurlijke drugs die er bestaan, en ze kan je laten lachen tot je van je stoel af rolt. Ik hoor van mijn gezelschap …
We gaan naar Pathe ladies night want dat is weer eens wat anders. Heel anders. De ‘bubbels’ zijn lekker maar het vingerhoedje klein. De kraampjes met vrouwendingen een beetje treurig. Het vermaak bestaat uit een loterij. Een shirt met het glitterdoodshoofd valt op rij twee, stoel zestien. ‘Oh god, dat ben ik,’ zegt mijn vriendin, …
