Ik sta midden tussen mijn geliefde velden en spring met een touwtje alsof mijn leven ervan afhangt. Zoals alles wat iets doet met stofjes in mijn hoofd ben ik instant verslaafd. In dit specifieke sportgerelateerde geval is het jammer dat ik ook zo goed kan afkicken. Het is het verhaal van mijn leven, de middenweg is nooit vrij. Ik kom pas tot bloei als ik al mijn energie in hyperfocus krijg. Ik weet dat mijn creativiteit en bevlogenheid dan onstopbaar is. Het is fijn dat te hebben, maar ik wou dat het niet zo vermoeiend was om mij te zijn.
