De storm komt eerder dan voorspeld. Terwijl vriendinnen aan het strand pootjebaden, en mijn zus twee kilometer verderop geen spatje regen ziet, valt de hemel hier naar beneden. Het meer voor ons raam verandert in een bruisende massa, takken worden van de bomen gesmeten en als de wind recht ons raam op draait lijkt het even alsof we worden opgeslokt, meegezogen in het groene water. Het is, om maar eens een vreselijk overhypt woord te gebruiken, spectaculair. Het is net zo snel weer kalm als het heftig werd. Na tien minuten verschijnen de plezierbootjes weer. Geen vuiltje aan de lucht.
