Aangezien het een trend is altijd over seks te schrijven, hierbij mijn bijdrage aan deze degeneratie der columns. Je leest het goed. Deze column gaat over seks, seks, seks. en seks. Lees hem grondig. Ik zal open, eerlijk en volledig zijn. Het is mijn eerste column over seks. En de laatste. Tenminste, totdat ik geen inspiratie meer heb.
We kijken het allemaal wel eens, van die rare documentaires met seksweetjes. Afgelopen maand zag ik er één op RTL5. Het was het soort programma waarin vrouwen uitleggen dat een orgasme voelt als een explosie en dat je van vaginale stimulatie wel eens moet urineren. Niet plassen, u-ri-neren. Dat hadden ze opgezocht, op internet. Samen met tekst en uitleg voor het vinden van de g-spot.
Vingers erin en zoeken maar, zou ik zo zeggen.
Voor het geval je je afvraagt waar het open en volledige gedeelte blijft: een orgasme voelt voor mij ook als een explosie. En als je mijn g-spot stimuleert, zal ik zeker wel eens de aandrang voelen om te plassen. Niet urineren, dat vind ik een smerig woord. Maar wat maakt een beetje plas uit, of bloed, of e-ja-cu-latie?
Op de tv vertelden vrouwen met piercings die op pukkels leken over hun ervaringen met komkommers, deegrollers en afstandsbedieningen. Mijn vriendin begon meteen te zoeken naar onze afstandsbediening, want we zijn nooit vies van gebruiksvoorwerpen. Toen ik 12 was, had ik al een hele elegante oplossing voor het ‘ik durf geen seksshop in’-probleem: de bibberpen. Mensen van mijn generatie kennen hem misschien nog. Kinderspeelgoed met dikke bobbels, dat bedoeld was om bibberig te schrijven. Hij vibreerde precies goed, al vrat hij batterijen. Het is jammer dat ik het ding ben kwijtgeraakt. Jaren later zocht ik nog naar een nieuw exemplaar, maar helaas, ze zijn uit de handel.
De documentaire behandelde verder de voorbinddildo.
Een dikke pot vertelde hoe je de dildo’s voorbond. Daarbij werd twee keer herhaald dat een vrouw geen penis heeft. Godzijdank werd dat uitgelegd, ik had het anders niet geweten. De pot was trouwens erg goed met de dildo. Mijn vriendin en ik hebben nog jaren oefening te gaan voordat we haar expertise bereikt hebben. Het blijft een geklungel. Gelukkig is niet onze volledige collectie zo moeilijk, de meeste vibrators hebben we uitstekend onder de knie. Een laarzendoos vol. Laarzendoos ja, want de schoenendoos waren we snel ontgroeid. En toch, toch bewijst geen een van hen me dezelfde diensten als mijn oude bibberpen. En als mijn vriendin natuurlijk. (She made me add that comment.)
Uiteindelijk kwam ook de vibrator op tv om de hoek kijken.
Favoriet was die in de vorm van een konijntje, met genotsparels. Wat mijn vriendin in een tirade deed belanden. “Welke gek heeft verzonnen dat vibrators in roze of paars uitgevoerd moeten worden en dan in de vorm van konijnen, of vissen, of paarden? Denken ze dat ik een orgasme krijg als ik een muizenkopje voor me zie? Of dat ik klaarkom als een apenkop mijn clitoris stimuleert?” Goed punt. Het lijkt me een mannengedachte. Vrouwen voelen zich goed als ze gerustgesteld worden, pas dan willen ze seks. En vrouwen houden van beesten. Dus laten we aandoenlijke diertjes over hun vagina’s kruipen, dan komt alles goed. Voor 80 euro per vibrator.
Mannen moeten ver buiten de vrouwelijke pornobusiness blijven.
Tijd voor nog een eerlijk gedeelte. Jawel, ik kijk porno. En ik doe aan buitenseks. Vaginaal kan ik 8 keer per minuut komen. Ook zonder stimulatie, als ik sta te zoenen in een café bijvoorbeeld. Clitoraal vereist meer moeite, maar clitoraal vind ik leuker. Ik hou niet van de jaren 80-coupe (ongeschoren vagina’s). Ik ben volledig trouw (dat wil zeggen, zolang mijn vriendin dat van me vraagt). Ik heb trio’s gehad, en kwartetten, maar geen kwintet of meer. Het liefst word ik gedomineerd. Een parenclub heb ik niet van binnen gezien, maar ik zou het wel willen. Met een man heb ik nog nooit geneukt, maar ik schijn pijplippen te hebben, en ik kan waarschijnlijk continu klaarkomen van penetratie. Anale seks geven is prima, krijgen vind ik zelf niet zo bijzonder. Is dit allemaal een afknapper? Too bad.
Open en volledig. Voor deze keer, deze enige keer.
Na de vibrators had mijn vriendin eindelijk de afstandsbediening gevonden. In plaats van hem in zichzelf te steken, drukte ze de tv demonstratief uit. Gelukkig was ze daarna een stuk creatiever met mij. En nee, daarover wijd ik niet uit. Voor vandaag ben ik meer dan eerlijk genoeg geweest.
Moraal van dit verhaal? Een boodschap schijnt niet nodig te zijn als je over seks schrijft, maar ik zal hem toch geven: seks is lekker, de theorie erachter is hilarisch. En mocht je nog een oude bibberpen hebben liggen die je kwijt wil, mail dan naar anne@expreszo.nl. Alvast mijn oneindige dank.
