De telefoon van mijn vriendin zoemt. ‘Een alert! Er is brand, we moeten onze deuren en ramen sluiten. Heb jij hem ook gehad?’ Nee, want mijn alerts uit. Mijn telefoon staat meestal op stil en ik ben er niet altijd aan vastgekleefd. Bovendien spelen dit soort sms-meldingen op allerlei primaire angsten en controledwangneigingen in. Ik loop wel een hoop tenenkrommende communicatie mis, zoals toen 112 eruit lag en niemand wist welk telefoonnummer doorgegeven kon worden. En nu, met vier identieke smsjes over een huisbrand kilometers verderop. Ik had het niet hoeven weten, maar ach. De ramen zitten nu schijnveilig dicht.
