Mijn laarzen liggen droevig op het balkon te verdrinken in het koude regenwater. Het is daar een zwembad van enkele centimeters. Het vocht voelt zich niet gehinderd door de verloren plasjes zon die af en toe over de reling heen schieten. Wolken vliegen langs de ruiten. Ik benijd de tweedaagse festivalgangers niet, ik heb gisteren in die paar uur genoeg genoten van de Nederlandse natte zomer. Vrijheid, kostuums en regenponcho’s. Nu even niets meer, voor deze dag, echt niets meer. Misschien een knuffel of wat eten. Verder ben ik de wereld meer dan moe. Ik ben echt aan vakantie toe.
