Koningsdag in Amsterdam. Ik werd er altijd een beetje treurig van, de te veel mensen op straat, het net te dronken gedoe, het agressiefseksuele na een bepaald alcoholquotum. Het verplichte gezellig moeten gaan, want thuisblijven is ook zo wat. Sinds ik drie jaar geleden het homomonument ontdekte heb ik er niet zoveel meer op tegen. Als je in de goede hoek zit is het een relaxt feestje met gezellige en – vooral niet onbelangrijk – mij bekende mensen. Ik trek zwart aan omdat dat goed voelt, maak me niet druk over make-up en ga lekker een paar uurtjes dansen met een biertje.
