Er klinken musicalliedjes door de kamer, uit een boxje. Ik vraag me af waarom ze de moeite doet, de televisiezangers steken ook versterkt maar bleekjes af tegen haar stem. Een paar nachten geleden droomde ze een spin in bed. Haar gil deed het huis op zijn grondvesten trillen, de onderbuurvrouw appte of we inbrekers hadden. Dat was een hoge uitzondering, meestal hoor ik haar graag aan. Zo graag dat ik een nietsontziende poging doe bovenop op haar in de stoel te klimmen. Soms vergeet ik dat ik geen kat van twintig kilo ben. De tik op mijn neus verdien ik.
Gerelateerde berichten
Band
Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na…
Homoscheiding
De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket…