Het wordt tijd dat deze week over is, want het lijkt alsof er een heel jaar in is gepropt. Fijn dat ik vandaag weer eens gala kon, ik hou van elke reden om een nog betere jurk aan te trekken. Ik ben dan weer niet zo sterk met foto’s dat je die ook daadwerkelijk ziet. Het was een dag waarop ik me eigenlijk liever in mezelf had teruggetrokken. Niet het beste begin van de toch al niet vloeiende donderdagen. Iets in mij schreeuwt, huilt, lacht, kookt. Het leeft en is naakt en wil omarmd worden. Het heeft nog steeds lief.
