Ik wacht op iemand die een muur eruit komt halen. Het is nu dertien uur na de afgesproken tijd, dus ik denk niet dat het er vandaag nog van komt. Wel heb ik ongeveer twee keer gedaan wat op mijn eigen planning stond en in de avond nog een manuscript weten de re-re-redigeren. Dat is ook wat waard, maar toch. Ik word een beetje treurig van de muur die er nog altijd staat. Het hoort erbij denk ik maar. Ik heb geen haast. En toch, op een gegeven moment heb je er genoeg van tegen diezelfde muur op te knallen.
