Vroeger behandelden psychiaters vooral mensen die een last waren voor anderen. De mensen met wanen op straat, de narcistische psychopaten en de aandachteisende borderliners. Degenen die een last waren voor vooral zichzelf kwamen om hulp vragen bij de kerk, zochten hun heil in andere middelen, of stierven zodra ze er de kans voor zagen. Nu wordt ook, juist, dat laatste type mensen gezien. Maar als we het hebben over psychopaten, schizofrenen, narcisten en borderliners, hebben we het eigenlijk altijd over de extremen, de hiaten. Mensen die we denken te mogen haten, in een wereld waar we geen nuance meer zien.
