Ik zit in mijn eentje op mijn resort in de zon vakkundig eventuele gesprekspartners te ontwijken. Het is de derde dag die ik in stilte doorbreng. Ik begin me eindelijk een beetje te vervelen. Ik zeg eindelijk, want ik vind verveling geen nare gemoedstoestand die zo snel mogelijk moet worden opgelost. Net als een beetje eenzaamheid of een beetje jaloezie is het vooral een interessante momentopname. In dit geval betekent het dat ik genoeg begin op te laden om weer dingen te gaan doen. Ik strek me nog eens uit en pak er voor de intellectuele stimulatie een boek bij.
