‘Ik kan mezelf nogal in de weg zitten,’ zeg ik tegen de collega die ik aanstuur en het nieuwe meisje dat ik anderhalve dag ken. Een opmerking over mijn depressie en angststoornis. De woorden voelen vreemd in mijn mond. De versie van mij die zichzelf zo dwars zat zou dit voor zich houden. Het zou voelen als falen. De persoon die ik aan het worden ben heeft daar andere ideeën bij. Erna, als alles een grote angstvlaag hoort te zijn, steekt de krachtige vrouw haar hoofd om de hoek. Misschien word ik pas groot als ik klein durf te zijn.
[bctt tweet=”Misschien word ik pas groot als ik klein durf te zijn.” username=”raak_me”]
