Zondag is een vreemde dag voor hofmakerij, maar om de één of andere reden past het mij. Geen werk in mijn gedachten, geen feestjes, geen druk of onnatuurlijke snelheid. Wat is het een mooie dag voor een tweede date. De lucht is adembenemend blauw. Maar al was hij grijs, het kon me niet schelen. Ik wil hand in hand door het park, speldeprikkels zon op me voelen, mijn neus in haar haar begraven. Eten, mijn tekst leren, nadenken, schrijven, dat alles komt later maar. Dromen is van gisteren en spijt is voor morgen. Vandaag is een dag om te leven.
