Het is de langste dag van het jaar, en een van de warmste. Ergens breken de vliezen van een vriendin. Het zal niet lang meer duren voordat de eerste baby van mijn vriendengroep zijn longen uit zijn lijf schreeuwt. Ik kijk ‘Dear white people’ op Netflix, speel een krolse golddigger op een heet podium en drink een wijntje in de zomerse avondluwte. Ik word getagged als lievelingswezen op facebook. Het is haar onofficiele officiële coming-out. Ik ben blij dat ik straks groepstante ben. Nog blijer dat er in mijn huisje-boompje-beestjeverleden geen kind geboren is. Wat had ik dit leven gemist.
