Ze zocht bloemen, maar tussen de takken met katjes of rode bessen zaten ‘van die groene dingen. Hulst enzo.’ De gezellige bollen hyacinten waren niet los te krijgen van hun potten met ‘kerstfrutsels’. Uiteindelijk gaf ze het dus maar op. Ik kijk naar de treurig geknakte bloempjes in onze kleine vazen en denk aan de stapels minibomen die de achterwand van ons Albert Heijn besloegen. De vrouw die me bijna aanreed met een conifeer in het kinderzitje van haar fiets. Na vijf december zal het allemaal wel weer als een wervelwind voorbij draven. In onze vazen staat voorlopig even niets.
