Een half jaar voor de coronapleuris uitbrak werd ik voor de eerste keer tante, van mijn neefje om de hoek. Een half jaar geleden kreeg ik een tweede neefje, helemaal in Australië. Deze week is er een derde neefje bijgekomen, weer om de hoek. Al die neven hebben me een aantal dingen duidelijk gemaakt. Ik weet zeker dat ik geen moeder wil worden, ook niet over drie jaar, en ik ga daar geen spijt van krijgen. Maar tante zijn wil ik wel. En ik weet zeker dat ik kinderen best leuk vind. Misschien niet allemaal, maar in ieder geval drie.
Gerelateerde berichten
Band
Zo’n dag waarop ik niet ontbijt, niet lunch en thuisbezorgd komt voor het avondeten. Sociaal contact beperkt is tot appjes. En ik me dan, na…
Homoscheiding
De herfst heeft er maling aan dat onze klokken op winter staan. Maar om half vijf is het amberkleurige licht weg en het oranje-bruine parket…