De meeste avonden is het stil. Wat rimpels op het inktdonkere wateroppervlak, verder zie je zelden wat. Vandaag kwam er tijdens het avondgloren een sliert plezierboten met kerstbomen en lichtjes voorbij. Minstens een van de boten had een bemanning van mensen in rood pak met baarden. ‘Ach, het is ook bijna kerst,’ grapte ik. Nu zijn ze terug. In het volle donker vaart er een tikje treurig carnaval op de plas. We kunnen niet vinden waar we precies naar kijken. Een feest voor de aanstaande duisternis? Voorpret voor de feestdagen? Ze zijn er echt, deze gekken, hier is het bewijs.
