Vannacht vertrek ik naar Portugal. Vlak voor de vakantie schilder ik nog even het badkamerkozijn en de badkamerkasten. Dan hebben we minder last van de verflucht straks. In theorie een heel goed idee, alleen zijn mijn voeten ook na de terpentine wit en blauw, hebben mijn dijbenen zebrastrepen en lijken mijn armen net weggelopen uit een huiselijk geweldsituatie. Ik kan me de gezichten op het strand straks alvast levendig voorstellen. Maar de badkamer is het waard om bont-en-blauwgevlekt op een badhanddoek te liggen. En wat kan het me eigenlijk schelen, daar vlak naast de evenaar? Adeus amigos. Para o sol!
