Een meer voor je raam is prachtig, maar het zou nog mooier zijn als hij buiten bleef. Na een uur gegoochel met handdoeken en teiltjes werpt een haastig opgetrommelde dakman een blik op de buitentoestand. Een verstopte goot is de boosdoener. ‘Als een tent waar je tegen het doek aan zit,’ zegt hij. ‘Dus niet echt een lek.’ Dat kan best, maar mijn vloer is doorweekt. Huizen zijn net kinderen, denk ik. Ze blijven zorg en geld nodig hebben. Ik troost me met het idee dat ik in ieder geval geen luiers hoef te verschonen of schoonzonen te leren kennen.
