Ik ben extreem geel. Mensen die de managementdrijfverentest hebben gedaan weten nu wat ik bedoel. De rest mag lekker blijven gissen, want met abstracte ideeën pingpongen zonder ze uit te leggen is geel. En dat ben ik dus. Vandaag had ik een derde ‘kleurtjessessie’. Ik denk dat we leren dat onze eigen werkelijkheid niet die van een ander is. Dat je ook kan begrijpen wat een ander wil, nodig heeft, zonder ellenlang motivaties uit te pluizen. Ik ben allergisch voor schema’s -kleurkennigen; energielek op blauw- maar met dit model kan ik werken. Kunnen werken met abstracte modellen is uiteraard geel.
