“Dit is thuis”, denk ik, als ik Rotterdam binnenrijd. Ik bekijk met mijn makelaar een huis waar ik graag zou willen wonen en struin door een buurt waar ik me de komende tien jaar in zou voelen passen. ‘s Avonds neem ik afscheid van mijn Amsterdamse huishomo met een etentje in de stad waar ik dertien jaar met liefde versleet. “Ook dit is thuis.” denk ik, als ik binnenrijd. Met de nadruk op ook. Zolang ik in Amsterdam woonde was er geen ander thuis voor mij, nu ik eruit ben voel ik me wereldburger. Mijn plek erin is aan mij.
