Mijn kat vangt de eerste zonnestralen van het jaar op, uitgestrekt op bed. De oorlog in onze Oosterse achtertuin is voor haar een ver-van-ons-bed-show. Niets aan de hand, zolang het maar niet zo dichtbij komt dat het haar zon blokkeert. Ondertussen komen op mijn tijdlijn de foto’s voorbij van Oekraïners met hun kat op de …
Je gaat door, als je voeten pijn doen, je hart fladdert, je lichaam in een staat van continue pijn vervalt. Je gaat door nadat je lichaam in continue pijn vervalt. Je gaat door met je lessen, uit plichtsgevoel. Je gaat door met je hobbies, om de rush die ze af en toe zouden kunnen geven. …
De verandering van seizoenen is abrupt. Niet alleen schemert het als ik wakker wordt en miezert het in plaats van stortregen of verzengende zon, vanochtend sloeg de radiator aan. De kat herkende het, het geluid of de geur van verbrand stof misschien, hoe dan ook, ze kroop als vanouds op de radiator nog voordat de …
Ik lak mijn lelijke teennagels nog maar eens knalrood, zodat ze in slippers op werk niet helemaal misstaan. Mijn vriendin zoekt koeldekens op op internet, voor de kat, misschien ook voor ons. Morgen begint met nog een schamele dertig graden de zoveelste hittegolf in de afgelopen zomerseizoenen. Het went, maar misschien vooral dankzij de uitstekende …
Ik zat in een airco nergens last van te hebben. Ondertussen werd mijn kat gekoeld met flessen water, klaagde heel instagram over bloedhitte en konden ouden van dagen die een flauwte kregen gelukkig weer 112 bellen. Mijn masterclass schoot er bij in maar de avond bracht een aangename bries. Ergens werd KPN door een mangel …
Ik heb een kat die plastic eet, op mijn bureau klimt en haar korst openkrabt. Ze is al een jaar of veertien niet groter dan een kitten, denkt al een jaar of veertien dat ze nog geen tien weken is, spreekt me aan met een hoge miauw en kwispelt oncontroleerbaar in haar eigen gezicht tenzij …
Het is maar even fietsen, toch vind ik het een mopperbare afstand. ‘Je bent altijd blij als je gegaan bent,’ denk ik, dus ik ga. De moestuintjes staan er wat verlaten bij, bij de houtsnijderij kijkt een gigantisch houten paardenhoofd me aan. Op het terras zitten drie volwassenen, zes kinderen skelteren in het rond. De …
Vandaag geen zin om het bed op te maken. Meestal doe ik het wel, omdat je met ons ensuite-huis van overal het bed ziet. En omdat ik een paar dwangmatige trekken heb, waarvan het rechtleggen van mijn kussens en strak trekken van mijn bed er eentje is. Dus op zich had ik vandaag een relaxte, …
Werken tussen kerst en oud-en-nieuw is anders. Het is rustig. Ik krijg een hoop kerstverhalen en koffie. Af en toe bewaak ik in mijn eentje de grote, stille afdeling. Ik bel met wat service-afdelingen om te zien of er nog iemand zit, en herken vertrouwde stemmen, mensen van wie ik eigenlijk al wist dat als …
