Ik zit met mijn vriendinnen in een huisje in Haarlem, we eten soep en kipwraps. Het leven is veranderd, de tien jaar dat deze ‘roedel’ al bestaat. Zo is dit een koophuis en woont de eigenaresse samen met haar vriendin. We spreken over banen, baby’s, en spermadonoren. Maar ook over het daten van mensen van 20, of iemand volgend jaar weer een nieuwe plus-één zal meenemen en of ik dan ook weer single zal zijn. Ik denk het wel. Die baby hoeft voor mij niet echt. En het klinkt vreemd, maar ik voel me minder eenzaam sinds ik alleen ben.
