Het is een trage dag waarbij we gewoon eten, lezen of tv-kijken wanneer we er zin in hebben en het uitvoerige geknal buiten negeren. De één na de andere wens komt via app en facebookmessenger binnen, maar ik heb nog geen zin in een nieuw jaar. Ik vond 2017 eigenlijk best oké. Ik richtte dsmmeisjes op, ik deed een paar grote projecten op werk, ik bracht een boek uit, ik deed een toneelstuk. Ik begon te daten met de jonge vrouw die nu nog naast me zit. Het was een goed jaar. 2018 heeft grote schoenen om te vullen. Proost.
