De schoonmaakster zet me de kamer uit. Ik wordt wakker van haar geklop en antwoord “nee”. Als ik op de wc zit, klopt ze opnieuw. Ik schiet snel een beha en broekje aan die met wat fantasie voor bikini kunnen doorgaan als ze zegt “please miss?” Zoveel poetsdrang, daar kan een mens niet tegenop. Met de make-up van gisteren nog op mijn gezicht en de slaap in mijn ogen wankel ik slaapdronken 100 meter naar het strandterras waar ze cappuccino en verse ananassap hebben. Niet de allerbeste manier van wakker worden, maar er ik heb ook zeker slechtere morgens gekend.
