Ik reken mijn koffie af met een hand kleingeld. Duitsland mag op vele gebieden vooruitstrevend zijn, betalen doe je er in de meeste gevallen nog met klinkende munt of knisperend briefgeld. De bankbiljetten bleken weer eens veranderd. Geen idee wanneer, thuis hou ik mijn pasje tegen een contactpunt en mijn portemonnee leeg. Andere herinneringen aan de dagen eruit zijn de behoefte aan weekend – ik wil slapen – en trek in mandarijnen – een vitamintekort. Ik zoek de meest onrijpe uit, want ik hou van jong. Zoals ze vroeger bij een van de beste tv-shows ooit zeiden; gelukkig hebben we de foto’s nog.
