Een prachtig jongetje werd gisterenavond geboren. De eerste baby in mijn vriendengroep. Hij is zo mooi dat ik twijfel aan mijn gebrekkige kinderwens. Ik moet denken aan een vriendin die bang was dat ze een kind zou gebruiken om leegte te vullen, maar zich nu stabiel genoeg voelt. Ik denk dat er een dag komt dat ik niet meer denk “ik weet het ook niet AAH”, maar “ik weet het ook niet en dat is oké”. Ik hoop maar dat ik dan een homoman blijk te zijn die een lesbisch stel kan helpen. Ik zou best een goede vader-op-afstand zijn.
