Ik open een document voor een nieuw jaartal aan honderd woorden. De cursor knippert schreeuwerig naar mij, maar ik ben er nog helemaal niet bij. Gisteren was ik eigenlijk moe, waar ik normaal niet kan slapen sukkelde ik al rond half 6 ‘s avonds weg. Maar het was fijn om weer eens Oud- en Nieuw te vieren met familie om de hoek. Ik heb al zolang vuurwerk ontweken op weg naar huisfeesten ergens in een vandalistische rotjesgooiende binnenstad, dat ik vergeten was hoe relaxed zo’n feest ook kan zijn. Vandaag gaat als een waas voorbij. Volgende halte is het voorjaar.
