Het is bijna eind juli, ik schrijf een blog over mijn jeugd van hak op tak, ik proef een stukje rush van de toneelvoorstellingen achter in mijn keel, ik test een site uit elkaar en schrijf vier artikelen in de avond. Stort me halverwege in shortfilms en musical. Nee het is niet ondoordacht en ik ben niet hypergelukkig. Maar toch zet de achteloze inzet van een telefoongesprek, de onbevangenheid in een nieuw avontuur, me te denken. Zijn de bellen energie gevaarlijk, of ben ik er weer? En als ik dit ben, mag ik mij dan houden, voor deze ene keer?