het najaar legt haar loper:
in dieprood en stofgoud
lonkt ze met verhalen,
over bladeren van koper
een wind vol zoethout,
een lucht van lichtstralen,
over hoe zachte zon
met haar vurige strepen,
nog altijd kan verwarmen,
en iets over een herfststorm,
onder een donzen deken,
in jouw kalme armen.
