Mijn lesbische vriendinnen bespreken Michiel Huisman. Ik vind het verwarrend dat het over een man gaat, maar fanzijn heeft niets te maken met liefde. Het is meer een obsessie. Niet dat iemand van ons één van de stalkende gekkies zou zijn. Nou ja, in ieder geval niet van Michiel. Ik denk dat we allemaal de dunne lijn wel eens hebben overschreden naar de gekke kant. Van borden kapot slaan tot contact blijven opnemen. De obsessie niet loslaten. Ik weet dat ik er voor uit moet kijken, het lijden dat geen noodzaak is, maar een keuze. Verlangen is mijn zoetste gif.
