Door de stortregen in mijn nette outfit naar het theater. Een klucht over een toneelgroep die een klucht speelt. Verwarrend herkenbaar, voor mij bijna uit het leven gegrepen. De eerste helft is de generale repetitie van het stuk, na de pauze een optreden van achter het decor en als laatste het stuk opnieuw, maar dan als het helemaal misgaat. Het is hard lachen en soms even mijn ogen dichtdoen. Bizar knap om zo goed getimed alles precies zo fout te laten lopen. Het loopt niet goed af, maar de show gaat door. Als ik naar buiten loop schijnt de zon.