Ik heb het nog helemaal niet over seks gehad. Dat besef slaat in als een donderslag. Ik schrijf al een jaar elke dag mijn intiemste momenten in precies honderd woorden op mijn blog. Ik schrijf al vijf maanden hier. En ik heb het nog helemaal niet over seks gehad.
Dat moet voor de meeste mensen een normaal gegeven zijn. Seks is prive. Maar voor mij was seks waar ik mee begon. Ik schreef columns over homoseksualiteit op Expreszo en later op gay.nl. Seks was een veelvuldig gegeven. Ik schreef voor de Folia over porno voor vrouwen. Ik heb een spraakmakend stuk gemaakt over seks tijdens ongesteldheid.
Ik ben schaamteloos en overvloedig seksueel. Ik kan over elk onderwerp meepraten en heb vrijwel alles wel gedaan. Alles wat twee of meerdere vrouwen kunnen, want nooit met een man. Ik ben luidruchtig, kan heel veel orgasmes hebben, kan clitoraal gemiddeld en vaginaal extreem goed komen en spuit als de beste. Ik kan er, ook hier weer, over schrijven alsof het een gegeven is.
Ik heb er maar een keer over kunnen schrijven alsof het kwetsbaar is. Alleen de laatste keer dat ik het woord in mijn vingers nam schreef ik waar het echt op stond. Geen grote verhalen of mooie verbloemingen, half-erotische stukken of semi-openheid. Mijn seksuele (on)geremdheid verbijsterde mij.
Ik heb lang gedaan alsof dat stuk niet bestond. Te mooi om van het internet te gooien, te intens om te erkennen. Mijn seksualiteit, de echtheid, op een presenteerblaadje. Ik heb lagen en lagen aan sterk imago opgebouwd, en pas bij het langzaam afkrabben van de een na de ander voelde ik hoe rauw het eigenlijk is.
Seks is een manier van verbinden. Zo kwetsbaar, dat het makkelijker is om er een handeling van te maken voor genot dan het te ondergaan als onderdeel van intimiteit. Het splitsen in een andere persona is voor mij nooit zo makkelijk als bij seksueel contact. Echt voelen in het hier en nu wat precies deze ander bij je doet is duizelingwekkend dichtbij.
Seks heeft ook een enorme lading. Als ik dichtklap of mijn vertrouwen verlies doe ik het voor mijn gevoel voorgoed. En omdat seks tegelijkertijd extreem belangrijk voor binding is, wijs ik seksueel af tot ik iemand vind waar ik wel seksueel mee zijn kan. Het kan er iets mee te maken hebben dat ik schrijvend kan oreren, maar er niet over praten kan. Het is niet mogelijk om die lucht te klaren.
Het is, kortom, nogal een thema in mijn leven. Eentje waarvan ik vermoed dat mijn geliefde labels er niet in hebben meegeholpen. Maar het is nooit aan de orde gekomen in enige therapie.
Nu heb ik weer seks en ik moet het geestelijk onderhoud zelf doen. Schrijven is mijn enige uitweg, dus verwacht tenminste een trilogie.
Anne Koeleman Later als ik groot ben wil ik groeien Een jaar lang elke dag in precies honderd woorden. €17,99 Paperback Nu kopen
