“Ik haat het woord passie,” zegt een vriendin. Ik ook eigenlijk. Maar het concept niet. Net als extase. Of verliefdheid. Het wordt links en rechts rondgesmeten. Er zijn grote groepen mensen op zoek naar dat moment van vervoering. Het wordt soms bijna een doel op zich, een queeste naar het moment van totale overgave. Naar de shot dopamine die daar mee samengaat. Liefde is echt fijner dan verliefdheid. Geluk groter dan extase. Gedrevenheid beter dan passie. Maar ik kan de concepten net zomin haten als verdriet. Het leven is gezonder in balans. Maar het is ook het leven niet waard.
