Dagboek in precies 100 woorden
Ik denk dat alles wat ik denk en zeg al eerder is bedacht en beter is gezegd. Vaak zelfs door mij. Dat is één van de redenen waarom ik stopte met dit schrijfformat dat sleets voelde; wel vertrouwd, maar vol slijtplekken en hier en daar een gat. De andere reden was dat het ongelooflijk moeilijk …
Toen ik nog jonger was had je veel verschillende mensen. Van elke soort levensvisie, leeftijd, abiliteit, cultuur, intelligentie, geaardheid, gender en karakter. Na de beklemmende verzuiling ontstond er een eindeloos scala aan mogelijkheden om je als individu te presenteren. Tegenwoordig hoor ik vaak dat er nog maar twee soorten mensen zijn; goed en slecht. De …
Haast ongemerkt sluipt een zachte lente in een zonnige zomer. Misschien is dit seizoen elk jaar overvloedig, zie ik het nu pas voor het eerst echt. Of is de aarde onherroepelijk aan zijn opwarming begonnen. Hoe dan ook is dit jaar alles anders. Dit jaar kan ik geen twee weken naar een Zuid-Europees land vluchten …
Vandaag vieren we 75 jaar bevrijding. Bevrijding van fysieke bezetting door troepen die ons controleren. Bevrijding van emotionele bezetting over hoe we moeten denken. Het is maar een mensenleven geleden dat we deze vrijheid herkregen. Een stuk korter als het gaat om de bevrijding van Europa, de vrijheid om elkaar te zien, ongehinderd door een …
Elke dag loop ik langs het meer. De afgelopen dagen is daar een overschot aan bloesems, zwanen en zonnige vergezichten. Er is ook een onderschot aan mensen die bloemen plukken, zwanen lastigvallen en het uitzicht vertroebelen. Er is maar één mens die er altijd is. Een man van midden dertig, met een ontbloot bovenlijf, een …
Het is week vier van mijn persoonlijke lock-down. De eerste week was ik ongenadig maar ongetest ziek. Daarna heb ik de blaren op mijn handen gewerkt, het zweet onder mijn oksels ge(video)beld en mijn sociaal contact gedigitaliseerd. Ik heb geen adempauze gehad voor creativiteit of bezinning. Maar zoveel is duidelijk: depressief word ik hier niet …
De telefoon van mijn vriendin zoemt. ‘Een alert! Er is brand, we moeten onze deuren en ramen sluiten. Heb jij hem ook gehad?’ Nee, want mijn alerts uit. Mijn telefoon staat meestal op stil en ik ben er niet altijd aan vastgekleefd. Bovendien spelen dit soort sms-meldingen op allerlei primaire angsten en controledwangneigingen in. Ik …
Het is één uur in de nacht, in mijn hoofd stormt het gedachten. Als een volleerd circusartiest ontsnap ik eraan. Het is een zware inspanning, gedachtengym, maar als ik wil slapen moet ik het merendeel van de langskomende deuren niet in. Uiteindelijk blijf ik stilstaan voor een blond meisje naast een paarse struik, uiterst geconcentreerd …
Ik slaap als ik de kans krijg zo’n twaalf uur per nacht. Als ik wakker word mopper ik een tijd dat ik door wil slapen. Blijkbaar vind ik het leven wat vermoeiend. Prikkels komen ook lekker hard binnen en de meeste buitenwerkse activiteiten zijn een stapje te veel. Ik moet het maar uitzitten deze maanden …
