Tristan
Lente 1998. De zon schijnt dwars door de ramen van het klaslokaal. Ik kan niet wachten tot het pauze is, zodat mijn zweetdoorweekte kleren een kans krijgen te wapperen, en mijn pusdoorweekte huid de kans krijgt om op te drogen. Niets beter voor een aanval van jeugdpuistjes dan de eerste zonnestralen. Tris buigt zich voorover …