Je hebt me nodig zeg je, en ik weet dat het waar is. Je hebt me nodig zoals ik de schoonmakers op mijn werk nodig heb, zonder hen gaat het stinken. Zoals ik de servicedesk nodig heb, zonder hen moest ik zoeken naar het juiste kanaal. Zoals ik die ene collega nodig heb, zonder haar mis ik mijn roddels. Het zou zo vervelend zijn als dat allemaal wegviel, mijn werk zou stroever lopen en ik zou veel tijd kwijt zijn. Maar zolang ze er zijn denk ik niet zoveel aan ze.
Nu ben ik weg en denk je aan me. Het begint wat te stinken en je bent al je roddels kwijt. Je wil een deal sluiten om mijn diensten weer af te kunnen nemen zoals je ze gewend bent. Het liefst nog een stukje goedkoper. Maar ik ben niet meer te huur. Ik heb inmiddels begrepen dat je al die tijd betaald hebt met een valuta die voor mij geen enkele waarde heeft, voor diensten die ik voor een veel betere prijs kan slijten. Aan mensen waarvoor ik wil schoonmaken, doorschakelen, roddelen.
Op een dag komt er wel iemand met een plek in haar leven die recht doet aan mijn capaciteiten.
