De verhuisstress slaat toe. Ik bestel alvast een matras en internet. Straks zit ik op die mooie maar kale houten vloer, met alleen een slaapplek en wifi. Andere meubels durf ik pas te bestellen als mijn interieurarchitect langs is geweest, want het verleden wijst uit dat ik zo’n rommel maak van huizen dat ik mezelf die keuze maar bespaar. Het geeft een aardig idee van wat ik als het allerbelangrijkste om te wonen zie. Geen koelkast, of bank, of wasmachine. Een plek om te slapen en de mogelijkheid om snel en onbeperkt op internet mijn tijd te verdoen. Meer niet.
