Sire zet al mijn klauwen uit. Mijn innerlijke feministe is woedend dat een campagne over sekseongelijkheid draait om mannen, mijn, LGTQ+-activiste is woest over de gendergedachte, mijn dsmmeisjeskant huilt voor andere kinderen. Mijn wetenschapper weet dat het gerefereerde onderzoek niet klopt. De broek doet de das om, als die zou bestaan was hij allang een gat in de markt. Er is maar één verklaring; Sire is weer sociaal aan het experimenteren, zo’n weekje voor Pride. Ik zet de messenslijper even terug in de kast. Metaforisch gezien. Ik ben te meisjesachtig voor een messenslijper. En te lesbisch voor een kast.
